Η λέξη «ποίηση» (poetry) προέρχεται από το ρήμα «ποιέω-ποιώ» που σημαίνει «κάνω, φτιάχνω, δημιουργώ κάτι». Παράγωγες λέξεις του «ποιώ» είναι το ποίημα (poem), ο ποιητής, ο ποιητικός κ.α.
Για τον Νικηφόρο Βρεττάκο «η ποίηση δεν είναι παρά ένας μεγεθυντικός φακός της πραγματικότητας. Η μεγέθυνση των αληθινών διαστάσεων του ανθρώπου και του κόσμου που μας περιβάλλει, μπορεί να μας μεταδώσει την αίσθηση του μεγαλείου της ζωής την οποία είμαστε έτοιμοι να καταστρέψουμε».
Για τον Γεώργιο Σεφέρη η ποίηση είναι καταγραφή σκέψεων και συναισθημάτων, λογισμών κι επιθυμιών.
«Σου είπα ένα σωρό πράγματα
αλλά εκείνο που ήθελα να πω
και με έκανε να μουτζουρώνω
τόσο χαρτί δεν το είπα...»
Έλληνες και ξένοι ποιητές τόλμησαν να ελευθερώσουν ή να παγιδεύσουν τα ταξίδια του μυαλού τους σε μια κόλλα χαρτί, πάνω σε ένα τσιγαρόκουτο, σε πέτρες ή σε οποιαδήποτε επιφάνεια μπορούσε να φιλοξενήσει το αράδιασμα λέξεων και συναισθημάτων του μυαλού και του ψυχικού τους κόσμου. Ποιήματα με ή χωρίς ομοιοκαταληξία, που συμφωνούσαν με τους βασικούς κανόνες της στιχουργικής ή κατευθύνονταν σε κάτι πιο μοντέρνο κι ελεύθερο, που γαλήνευαν ή ξεσήκωναν το αναγνωστικό κοινό και τις ιδέες της εκάστοτε εποχής. Πόσο σπουδαία είναι η κληρονομιά που άφησαν οι δικοί μας Έλληνες ποιητές για να μπορούμε εμείς σήμερα να εκφράζουμε περήφανα την αγάπη μας, τη χαρά, τη λύπη, το αδιέξοδο, το πάθος, την απόρριψη, την αισιοδοξία, τη ματαιότητα, τον έρωτα μέσα από λίγους ανέξοδους στίχους που στην πραγματικότητα αποκρύπτουν μεγάλους θησαυρούς.
Τιμώντας την παγκόσμια ημέρα της ποίησης, ας μνημονεύσουμε μερικούς στίχους σπουδαίων ποιητών.
Κλείνοντας, ας θυμηθούμε το ποίημα «Όσο μπορείς» του Κ.Π.Καβάφη:
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την
γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησίαν,
ως που να γίνει σαν μια ξένη φορτική»
Η ποίηση δεν είναι προνόμιο μόνο των μορφωμένων. Η ποίηση είναι το καταφύγιο για τους πλούσιους και τους φτωχούς της επίγειας ζωής. Ο πλούτος και η φτώχεια δεν έχουν να κάνουν μόνο με το χρήμα, αλλά με την υγεία, την αγάπη και με ό,τι μας δίνει πληρότητα. Διαβάζοντας, λοιπόν, μπορούμε να ανακαλύψουμε νέα μονοπάτια και σταθμούς σκέψης, νοημάτων, αντίληψης, πίστης και ζωής.
